W województwie Świętokrzyskim, w samym centrum Kielc na „Wzgórzu Zamkowym” znajduje się przepiękna, barokowa świątynia, w której widać pozostałości stylu romańskiego. Jeden z najcenniejszych zabytków miasta, jakim jest Bazylika Katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kielcach, kościół wraz z dzwonnicą oraz wieżami sąsiedniego Pałacu Biskupów Krakowskich, obecnie górują nad niską zabudową śródmieścia. Prowadzący przez zabytkowe i ciekawe turystycznie miejsca Kielc czerwony szlak miejski ciągnie się tuż obok katedry.
Kościółek Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wzniósł w 1171 r. biskup krakowski Gedeon na wzór fortecy – z dwiema wieżami strzelniczymi, całość z kamienia ciosanego. Wyposażenie wnętrza o charakterze późnobarokowym i rokokowym pochodzi w większości z XVIII w. Ołtarz główny, wykonany jest z drewna, barokowy – cały złocony. Rzeźby w ołtarzu są autorstwa znanego artysty Antoniego Frąckiewicza. W ołtarzu głównym znajduje się obraz namalowany przez Szymona Czechowicza.
W ołtarzu przy końcu nawy południowej umieszczony jest łaskami słynący obraz Matki Bożej Różańcowej zwanej też Kielecką, pochodzący z około 1600 r. W katedrze znajduje się wiele epitafiów i tablic pamiątkowych z okresu od XVII do XX w. Do najciekawszych należy marmurowa tablica umieszczona na zewnętrznej północnej ścianie świątyni ufundowana w 1782 r. przez prymasa Michała Poniatowskiego. Tablica pełniła rolę elementarza i wzorca miar długości, podaje m.in. polskie jednostki długości, ciężaru i powierzchni przedstawiając zarazem podstawowy wzorzec miary długości – Łokieć Koronny. Wyryto także wzorzec stopy paryskiej i angielskiej, oraz litery alfabetu.